
نام من جیسون است و من یک طراح تعامل در گوگل هستم. هدف یک design sprint این است که مشکلات واقعاً پیچیده را حل کنید. شما با سایر افراد تیم خود مانند مدیران محصول، مهندسان و بازاریابی گرد هم مییایید و سعی میکنید آن مسئله را با هم حل کنید. شما این کار را در طول یک هفته انجام میدهید. چندین فعالیت طراحی، از Wireframing و prototyping انجام میدهید، و سپس در پایان هفته، با کاربران تست میکنید. این یک راه واقعا خوب برای دریافت بازخورد سریع و آزمایش آن فرضیههای اولیه است. به همین دلیل بسیار مهم است که افراد با دیدگاههای متعدد را در کنار هم قرار دهیم.
ما واقعاً میخواهیم مردم را با دیدگاههای متعدد دور هم جمع کنیم تا این انبوه ایدهها را نمایان کنیم. همیشه مهم است درک کنید شرکتکنندگان شما چه کسانی هستند، و مطمئن شوید که این یک تجربه جمعی است. شما نیازهای همه را در اولویت قرار میدهید. من فکر میکنم که این به نوعی، یک نسخه فشرده از کار تجربه کاربری شما است. زمانی که در حال طراحی یک اسپرینت هستید، این شرکتکنندگان، کاربران شما هستند و مهم است که نیازهای آنها را درک کنید و هنگام طراحی یک اسپرینت آنها را در اولویت قرار دهید.
بیشتر بخوانید: یک طراحی UX مبتدی چه نقشی در اسپرینتهای طراحی دارد؟
اکنون میدانید که چگونه برای یک design sprint آماده شوید و آن را اجرا کنید. آخرین کاری که باید انجام داد، بازنگری design sprint است. بیایید بررسی کنیم که یک sprint retrospective (جلسات بازخورد-رترو-) چیست، چگونه انجام میشود و چرا اهمیت دارد.
همه ما تجربه کردهایم که یک نفر یک اشتباه را بارها و بارها تکرار کند. به احتمال زیاد، گاهی اوقات نیز خودمان آن شخص بودهایم. اگر راهی برای توقف اشتباه کردن برای همیشه وجود داشت چه؟ خوب، این دقیقاً همان کاری است که retrospective انجام میدهد.
retrospective، نقد مشارکتی از design sprint تیم است. ما معمولا بلافاصله پس از هر اسپرینت جلسات sprint retrospective را انجام میدهیم تا افکار همه تازه شود. جلسات رترو دستور کار خاصی ندارند. هدف این است که مطمئن شویم همه کسانی که در design sprint شرکت کردند فرصتی برای ارائه بازخورد دارند.
دو سوال کلیدی که در این بخش قصد پاسخگویی به آنها را داریم این است که چه چیزی خوب پیش رفت و چه چیزی میتواند بهبود یابد؟
شخصی که اسپرینت را رهبری میکند، مکالمه را هدایت میکند و شخصی یادداشتبرداری میکند تا تیم بتواند از بازخوردها برای پربارتر کردن اسپرینت بعدی استفاده کند.
جلسات رترو بسیار مفید هستند. آنها میتوانند به شما کمک کنند تا به عنوان یک تیم بهتر کار کنید، نحوه برقراری ارتباط با مشتریان را بهبود ببخشید، و حتی به زمینههایی اشاره کنید که میتوانید به عنوان فردی رشد کنید. جلسات رترو همه در مورد توانمندسازی هستند، نه شرمساری. اگر کاری خوب پیش نرفت، این شانس شماست تا مطمئن شوید که منابع و ابزارهای لازم برای انجام بهتر کارهای بعدی را دارید. یکی از مؤثرترین دورههای گذشتهنگر که در آن شرکت کردم، رویدادی بود که در آن مردم احساس راحتی میکردند و ما روی بهبود مستمر تمرکز میکردیم.
سوالات متداول در جلسات بازخورد (retrospective)
هر design sprint فرصتی برای تیم شما برای یادگیری چیزهای جدید است. این به ویژه برای طراحان UX سطح مبتدی که برای اولین بار به یک design sprint میپیوندند مفید است.
در طول یک design sprint، تمرکز بر روی موارد زیر است:
- درک چالش طراحی
- ایدهپردازی راه حلها
- تصمیمگیری برای ساخت کدام راه حل
- نمونهسازی چند راه حل
- آزمایش آن نمونههای اولیه
بلافاصله پس از design sprint، تیم شما باید یک جلسه بازخورد برگزار کند. رترو یک نقد مشترک از design sprint است. هدف از رترو این است که اطمینان حاصل شود همه کسانی که در اسپرینت شرکت کردند، فرصت ارائه بازخورد و فکر کردن در مورد فرصتهای بهبود را دارند.
سؤالات کلیدی که باید در طول یک جلسه رترو پرسیده شود عبارتند از:
- چه چیزی خوب بود؟
- چه چیزی را میتوان بهبود بخشید؟
پاسخ به این سوالات به شما کمک میکند تا به عنوان تیمی و فردی بهتر کار کنید. اطمینان حاصل کنید که همه برای به اشتراک گذاشتن تجربیات خود احساس قدرت میکنند و ویژگیهای شخصی، مانند نژاد یا جنسیت، مانع از صداقت اعضا نمیشود. قبل از شروع رترو، به گروه بگویید که هر بازخورد ارائه شده برای انعکاس تجربه و بهبود روند اسپرینت بعدی استفاده خواهد شد.
جلسه بازخورد را با بحث در مورد بخشهایی از design sprint که موفقیتآمیز بود و بخشهایی که تیم به خوبی انجام داد، شروع کنید. شاید فرآیند جدیدی ایجاد شده باشد که بتوان آن را در اسپرینتهای آینده اعمال کرد. یا شاید افزودن یک ابزار دیجیتال جدید، بهرهوری تیم را افزایش داده است. بردهای تیم خود را تجزیه و تحلیل کنید و به این فکر کنید که چگونه میتوان آنها را در اسپرینتهای بعدی اعمال کرد.
سوالاتی که ممکن است در طول این بخش از جلسه بپرسید عبارتند از:
- کدام ابزار بیشترین صرفهجویی را در زمان و تلاش شما داشته است؟
- چه زمانی بیشترین رضایت را داشتید؟
- چه چیزی به شما کمک کرد تا بهترین کمک خود را در این اسپرینت به تیم داشته باشید؟
همچنین زمان خوبی برای قدردانی از عملکرد قوی هر یک از اعضای تیم است. جشن گرفتن موفقیتها باعث ایجاد روابط و افزایش انسجام و هماهنگی در تیم میشود!
پس از برجسته کردن همه چیزهایی که به خوبی پیش رفت، زمان آن رسیده است که دندهها را تغییر دهید و به نقاط نیازمند بهبود فکر کنید. تیم شما میخواهد بداند چه اشتباهی رخ داده است، تا همه شما بتوانید دفعه بعد بهتر عمل کنید.
همه را تشویق کنید تا در به اشتراکگذاری نظرشان مشارکت کنند. حتی ممکن است به نوبت دور یک دایره بچرخید و چالشهایی را به فهرست مشترکتان اضافه کنید.
اگر کسی در مورد صحبت کردن عصبی است، از هر فرد دعوت کنید تا افکار خود را به صورت ناشناس روی استیکینوت بنویسد. این کار نگرانی در مورد ایجاد توهین را از بین میبرد و احتمال تفکر گروهی -گروهزدگی- (Groupthink) را کاهش میدهد. Groupthink زمانی میتواند در یک بحث گروهی رخ دهد که یک نفر نظری را به اشتراک بگذارد و همه بلافاصله با نظر موافق باشند، به جای اینکه احساسات خود را در مورد یک موضوع به اشتراک بگذارند. گروهزدگی مانع از این میشود که هر فرد حرفی برای زدن داشته باشد و در نتیجه ممکن است برخی از جنبهها برای بهبود نادیده گرفته شوند.
هر مرحله از اسپرینت را برای ساختار دادن به جلسه بازخورد در نظر بگیرید: درک، ایدهپردازی، تصمیمگیری، نمونهسازی اولیه و آزمایش.
در چه مرحلهای اشتباهاتی وجود داشت؟ چه چیزی باعث آن چالشها شد؟ اگر یک یا دو مرحله طبق برنامه پیش نرفت، دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
سوالاتی که ممکن است در طول این بخش از جلسه بازخورد بپرسید عبارتند از:
- چه اشتباهی رخ داد که شما را غافلگیر کرد؟
- کدام مشکلات بیشتر پیش آمد؟
- به نظر شما چه زمانی بزرگترین چالش را به عنوان یک تیم تجربه کردیم؟
سپس، نتیجه یا محصول نهایی اسپرینت را بررسی کنید و سوالاتی مانند:
- آیا تیم کار مورد نیاز برای تکمیل اسپرینت را بیش از حد برآورد کرده یا دستکم گرفته است؟
- آیا یک عامل خارجی بهرهوری شما را کم کرد؟
- و مهمتر از همه، آیا طراحی نهایی واقعا مشکل کاربر را حل میکند؟
راههایی را که تیم میتوانست به راهحل بهتری دست یابد، شناسایی کنید.
به خاطر داشته باشید، بررسی گذشته در مورد توانمندسازی است، نه شرمساری. اکنون زمان آن نیست که فردی را به دلیل عملکرد ضعیف زیرسوال ببرید. اگر با کار یکی از اعضای تیم مشکل دارید، بهتر است با آن شخص به طور خصوصی صحبت کنید، نه در طول یک جلسه بازخورد در سطح تیم.
در پایان جلسه بازخورد، تیم شما درک بهتری از آنچه خوب پیش رفت و چه چیزی میتواند بهبود یابد خواهد داشت. به طور طبیعی، شما میخواهید از درسهای آموخته شده در اسپرینت بعدی خود استفاده کنید.
قبل از اسپرینت بعدی، نتایجی را که در پایان آخرین دوره گذشته به دست آوردید، مرور کنید. نتیجهگیری شما باید نحوه اجرای اسپرینت بعدی را نشان دهد. شاید لازم باشد که تیم متنوعتری را در خود جای دهید، زمان بیشتری را برای ایدهپردازی در نظر بگیرید، یا قبل از حرکت به سمت اسپرینت آن را با کاربران بیشتری تست کنید.
سوالاتی که ممکن است بپرسید عبارتند از:
- در طول اسپرینت چه چیزی کشف کردید که هنوز در مورد آن فکر میکنید؟
- روند فعلی چگونه میتواند تیم را از ایجاد راه حلهای بهتر باز دارد؟
نکات کلیدی
به یاد داشته باشید: صحبت کنید و پیشنهادات خود را برای اینکه چگونه اسپرینت بعدی میتواند بهتر باشد، به اشتراک بگذارید. از پیشنهاد هر چیزی که فکر میکنید پروژه یا اسپرینت بعدی را بهبود میبخشد نترسید. تنها پیشنهاد بد پیشنهادی است که به اشتراک گذاشته نمیشود!
این هفته از یادگیری همه چیز در مورد design sprin لذت برده باشید. بیایید یک بررسی سریع از آنچه پوشش دادهایم انجام دهیم. ابتدا، یاد گرفتید که design sprin چیست و چه مزایایی دارد. سپس به این موضوع پرداختید که نقش یک طراح سطح ابتدایی در یک design sprin چیست و در نهایت درباره جلسات بازخورد اسپرینت آموختید. امیدوارم همه این اطلاعات ارزشمند بوده باشند.
دیدگاه خود را بنویسید